Het stimuleren van recycling in de visserijsector en het substantieel terugdringen van het gebruik van plastic zijn onontbeerlijk om onze zeeën schoon te krijgen.
In een rapport dat donderdag werd aangenomen met 646 stemmen, stellen de parlementsleden dat zwerfvuil op zee, en in het bijzonder micro- en nanoplastic, “een serieuze bedreiging vormen voor aan aantal mariene diersoorten” en voor vissers en consumenten. Ze benadrukken hierbij dat een gemiddelde consument van mediterrane schaal- en schelpdieren jaarlijks ongeveer 11.000 stukjes plastic binnen krijgt. De visserijsector verliest tussen 1 en 5 % van zijn inkomsten door zeevervuiling.
Afval van visserij en aquacultuur is goed voor 27 % van het totale zwerfvuil op zee. Het Parlement dringt daarom aan op de versnelde ontwikkeling van een circulaire economie in deze sector door middel van het uitfaseren van polystyreen verpakkingen, en het verbeteren van het ophalen van zeeafval en recyclingkanalen. Onderzoek naar duurzame materialen en nieuwe ontwerpen voor vistuig is ook noodzakelijk, stellen de parlementsleden.
EU-actieplan voor het aanpakken van vervuiling
Momenteel wordt in de EU slechts 1,5 % van het vistuig gerecycled en sommige onderdelen die worden achtergelaten, verloren of in zee gegooid “blijven nog maanden of zelfs jaren actief”. Deze zogenoemde spooknetten zijn “zonder onderscheid van invloed op de gehele mariene fauna, met inbegrip van visbestanden”, waarschuwt het rapport. Om deze kwestie aan de kaak te stellen verzoeken de parlementsleden de Commissie en de lidstaten om het aannemen van de Vrijwillige richtlijnen voor de markering van vistuig.
Het Parlement vraagt ook om een EU-actieplan voor het aanzienlijk verminderen van het gebruik van plastic en voor het aanpakken van de vervuiling van rivieren, waterlopen en kustlijnen. De EP-leden benadrukken in dit verband dat 80 % van het zwerfvuil op zee afkomstig is van het land. De parlementsleden roepen ook op tot meer onderzoek naar de impact van zeefaval en micro- en nanoplastic op de visserijsector.
Quote
Catherine CHABAUD (Renew, FR), rapporteur: “Zeeafval is een horizontale kwestie die om een holistische aanpak vraagt. De strijd tegen zwerfvuil op zee begint niet in zee maar moet worden benaderd vanuit de volledige levenscyclus van een product. Ieder stuk afval dat in zee belandt is een product dat buiten de cirkel van de circulaire economie is gevallen. Om vervuiling van de zee te bestrijden moeten we verantwoorde bedrijfsmodellen stimuleren en nieuwe sectoren zoals visserij en aquacultuur betrekken bij deze mondiale inspanningen. Er kan geen sprake zijn van duurzame visserij zonder een gezonde oceaan.”
Achtergrond
Slechts 1 % van het plastic in de oceaan wordt drijvend aan de oppervlakte aangetroffen, terwijl het merendeel eindigt op grote diepte. Dagelijks wordt 730 ton afval direct in de Middellandse Zee gedumpt en daar komt jaarlijks nog eens een extra 11.200 ton plastic bij die elders in de omgeving is weggegooid, stelt het rapport op basis van informatie van het Wereld Natuurfonds.
Pers>Huidige pagina:EP wil meer drastische EU-actie voor het verminderen van zeeafval
Pers>PersPers>Huidige pagina:EP wil meer drastische EU-actie voor het verminderen van zeeafvalHuidige pagina:EP wil meer drastische EU-actie voor het verminderen van zeeafvalHuidige pagina:EP wil meer drastische EU-actie voor het verminderen van zeeafval
Het stimuleren van recycling in de visserijsector en het substantieel terugdringen van het gebruik van plastic zijn onontbeerlijk om onze zeeën schoon te krijgen.
In een rapport dat donderdag werd aangenomen met 646 stemmen, stellen de parlementsleden dat zwerfvuil op zee, en in het bijzonder micro- en nanoplastic, “een serieuze bedreiging vormen voor aan aantal mariene diersoorten” en voor vissers en consumenten. Ze benadrukken hierbij dat een gemiddelde consument van mediterrane schaal- en schelpdieren jaarlijks ongeveer 11.000 stukjes plastic binnen krijgt. De visserijsector verliest tussen 1 en 5 % van zijn inkomsten door zeevervuiling.
Afval van visserij en aquacultuur is goed voor 27 % van het totale zwerfvuil op zee. Het Parlement dringt daarom aan op de versnelde ontwikkeling van een circulaire economie in deze sector door middel van het uitfaseren van polystyreen verpakkingen, en het verbeteren van het ophalen van zeeafval en recyclingkanalen. Onderzoek naar duurzame materialen en nieuwe ontwerpen voor vistuig is ook noodzakelijk, stellen de parlementsleden.
EU-actieplan voor het aanpakken van vervuiling
Momenteel wordt in de EU slechts 1,5 % van het vistuig gerecycled en sommige onderdelen die worden achtergelaten, verloren of in zee gegooid “blijven nog maanden of zelfs jaren actief”. Deze zogenoemde spooknetten zijn “zonder onderscheid van invloed op de gehele mariene fauna, met inbegrip van visbestanden”, waarschuwt het rapport. Om deze kwestie aan de kaak te stellen verzoeken de parlementsleden de Commissie en de lidstaten om het aannemen van de Vrijwillige richtlijnen voor de markering van vistuig.
Het Parlement vraagt ook om een EU-actieplan voor het aanzienlijk verminderen van het gebruik van plastic en voor het aanpakken van de vervuiling van rivieren, waterlopen en kustlijnen. De EP-leden benadrukken in dit verband dat 80 % van het zwerfvuil op zee afkomstig is van het land. De parlementsleden roepen ook op tot meer onderzoek naar de impact van zeefaval en micro- en nanoplastic op de visserijsector.
Quote
Catherine CHABAUD (Renew, FR), rapporteur: “Zeeafval is een horizontale kwestie die om een holistische aanpak vraagt. De strijd tegen zwerfvuil op zee begint niet in zee maar moet worden benaderd vanuit de volledige levenscyclus van een product. Ieder stuk afval dat in zee belandt is een product dat buiten de cirkel van de circulaire economie is gevallen. Om vervuiling van de zee te bestrijden moeten we verantwoorde bedrijfsmodellen stimuleren en nieuwe sectoren zoals visserij en aquacultuur betrekken bij deze mondiale inspanningen. Er kan geen sprake zijn van duurzame visserij zonder een gezonde oceaan.”
Achtergrond
Slechts 1 % van het plastic in de oceaan wordt drijvend aan de oppervlakte aangetroffen, terwijl het merendeel eindigt op grote diepte. Dagelijks wordt 730 ton afval direct in de Middellandse Zee gedumpt en daar komt jaarlijks nog eens een extra 11.200 ton plastic bij die elders in de omgeving is weggegooid, stelt het rapport op basis van informatie van het Wereld Natuurfonds.
Het stimuleren van recycling in de visserijsector en het substantieel terugdringen van het gebruik van plastic zijn onontbeerlijk om onze zeeën schoon te krijgen.
In een rapport dat donderdag werd aangenomen met 646 stemmen, stellen de parlementsleden dat zwerfvuil op zee, en in het bijzonder micro- en nanoplastic, “een serieuze bedreiging vormen voor aan aantal mariene diersoorten” en voor vissers en consumenten. Ze benadrukken hierbij dat een gemiddelde consument van mediterrane schaal- en schelpdieren jaarlijks ongeveer 11.000 stukjes plastic binnen krijgt. De visserijsector verliest tussen 1 en 5 % van zijn inkomsten door zeevervuiling.
Afval van visserij en aquacultuur is goed voor 27 % van het totale zwerfvuil op zee. Het Parlement dringt daarom aan op de versnelde ontwikkeling van een circulaire economie in deze sector door middel van het uitfaseren van polystyreen verpakkingen, en het verbeteren van het ophalen van zeeafval en recyclingkanalen. Onderzoek naar duurzame materialen en nieuwe ontwerpen voor vistuig is ook noodzakelijk, stellen de parlementsleden.
EU-actieplan voor het aanpakken van vervuiling
Momenteel wordt in de EU slechts 1,5 % van het vistuig gerecycled en sommige onderdelen die worden achtergelaten, verloren of in zee gegooid “blijven nog maanden of zelfs jaren actief”. Deze zogenoemde spooknetten zijn “zonder onderscheid van invloed op de gehele mariene fauna, met inbegrip van visbestanden”, waarschuwt het rapport. Om deze kwestie aan de kaak te stellen verzoeken de parlementsleden de Commissie en de lidstaten om het aannemen van de Vrijwillige richtlijnen voor de markering van vistuig.
Het Parlement vraagt ook om een EU-actieplan voor het aanzienlijk verminderen van het gebruik van plastic en voor het aanpakken van de vervuiling van rivieren, waterlopen en kustlijnen. De EP-leden benadrukken in dit verband dat 80 % van het zwerfvuil op zee afkomstig is van het land. De parlementsleden roepen ook op tot meer onderzoek naar de impact van zeefaval en micro- en nanoplastic op de visserijsector.
Quote
Catherine CHABAUD (Renew, FR), rapporteur: “Zeeafval is een horizontale kwestie die om een holistische aanpak vraagt. De strijd tegen zwerfvuil op zee begint niet in zee maar moet worden benaderd vanuit de volledige levenscyclus van een product. Ieder stuk afval dat in zee belandt is een product dat buiten de cirkel van de circulaire economie is gevallen. Om vervuiling van de zee te bestrijden moeten we verantwoorde bedrijfsmodellen stimuleren en nieuwe sectoren zoals visserij en aquacultuur betrekken bij deze mondiale inspanningen. Er kan geen sprake zijn van duurzame visserij zonder een gezonde oceaan.”
Achtergrond
Slechts 1 % van het plastic in de oceaan wordt drijvend aan de oppervlakte aangetroffen, terwijl het merendeel eindigt op grote diepte. Dagelijks wordt 730 ton afval direct in de Middellandse Zee gedumpt en daar komt jaarlijks nog eens een extra 11.200 ton plastic bij die elders in de omgeving is weggegooid, stelt het rapport op basis van informatie van het Wereld Natuurfonds.
Het stimuleren van recycling in de visserijsector en het substantieel terugdringen van het gebruik van plastic zijn onontbeerlijk om onze zeeën schoon te krijgen.
In een rapport dat donderdag werd aangenomen met 646 stemmen, stellen de parlementsleden dat zwerfvuil op zee, en in het bijzonder micro- en nanoplastic, “een serieuze bedreiging vormen voor aan aantal mariene diersoorten” en voor vissers en consumenten. Ze benadrukken hierbij dat een gemiddelde consument van mediterrane schaal- en schelpdieren jaarlijks ongeveer 11.000 stukjes plastic binnen krijgt. De visserijsector verliest tussen 1 en 5 % van zijn inkomsten door zeevervuiling.
Afval van visserij en aquacultuur is goed voor 27 % van het totale zwerfvuil op zee. Het Parlement dringt daarom aan op de versnelde ontwikkeling van een circulaire economie in deze sector door middel van het uitfaseren van polystyreen verpakkingen, en het verbeteren van het ophalen van zeeafval en recyclingkanalen. Onderzoek naar duurzame materialen en nieuwe ontwerpen voor vistuig is ook noodzakelijk, stellen de parlementsleden.
EU-actieplan voor het aanpakken van vervuiling
Momenteel wordt in de EU slechts 1,5 % van het vistuig gerecycled en sommige onderdelen die worden achtergelaten, verloren of in zee gegooid “blijven nog maanden of zelfs jaren actief”. Deze zogenoemde spooknetten zijn “zonder onderscheid van invloed op de gehele mariene fauna, met inbegrip van visbestanden”, waarschuwt het rapport. Om deze kwestie aan de kaak te stellen verzoeken de parlementsleden de Commissie en de lidstaten om het aannemen van de Vrijwillige richtlijnen voor de markering van vistuig.
Het Parlement vraagt ook om een EU-actieplan voor het aanzienlijk verminderen van het gebruik van plastic en voor het aanpakken van de vervuiling van rivieren, waterlopen en kustlijnen. De EP-leden benadrukken in dit verband dat 80 % van het zwerfvuil op zee afkomstig is van het land. De parlementsleden roepen ook op tot meer onderzoek naar de impact van zeefaval en micro- en nanoplastic op de visserijsector.
Quote
Catherine CHABAUD (Renew, FR), rapporteur: “Zeeafval is een horizontale kwestie die om een holistische aanpak vraagt. De strijd tegen zwerfvuil op zee begint niet in zee maar moet worden benaderd vanuit de volledige levenscyclus van een product. Ieder stuk afval dat in zee belandt is een product dat buiten de cirkel van de circulaire economie is gevallen. Om vervuiling van de zee te bestrijden moeten we verantwoorde bedrijfsmodellen stimuleren en nieuwe sectoren zoals visserij en aquacultuur betrekken bij deze mondiale inspanningen. Er kan geen sprake zijn van duurzame visserij zonder een gezonde oceaan.”
Achtergrond
Slechts 1 % van het plastic in de oceaan wordt drijvend aan de oppervlakte aangetroffen, terwijl het merendeel eindigt op grote diepte. Dagelijks wordt 730 ton afval direct in de Middellandse Zee gedumpt en daar komt jaarlijks nog eens een extra 11.200 ton plastic bij die elders in de omgeving is weggegooid, stelt het rapport op basis van informatie van het Wereld Natuurfonds.
Het stimuleren van recycling in de visserijsector en het substantieel terugdringen van het gebruik van plastic zijn onontbeerlijk om onze zeeën schoon te krijgen.
In een rapport dat donderdag werd aangenomen met 646 stemmen, stellen de parlementsleden dat zwerfvuil op zee, en in het bijzonder micro- en nanoplastic, “een serieuze bedreiging vormen voor aan aantal mariene diersoorten” en voor vissers en consumenten. Ze benadrukken hierbij dat een gemiddelde consument van mediterrane schaal- en schelpdieren jaarlijks ongeveer 11.000 stukjes plastic binnen krijgt. De visserijsector verliest tussen 1 en 5 % van zijn inkomsten door zeevervuiling.
Afval van visserij en aquacultuur is goed voor 27 % van het totale zwerfvuil op zee. Het Parlement dringt daarom aan op de versnelde ontwikkeling van een circulaire economie in deze sector door middel van het uitfaseren van polystyreen verpakkingen, en het verbeteren van het ophalen van zeeafval en recyclingkanalen. Onderzoek naar duurzame materialen en nieuwe ontwerpen voor vistuig is ook noodzakelijk, stellen de parlementsleden.
EU-actieplan voor het aanpakken van vervuiling
Momenteel wordt in de EU slechts 1,5 % van het vistuig gerecycled en sommige onderdelen die worden achtergelaten, verloren of in zee gegooid “blijven nog maanden of zelfs jaren actief”. Deze zogenoemde spooknetten zijn “zonder onderscheid van invloed op de gehele mariene fauna, met inbegrip van visbestanden”, waarschuwt het rapport. Om deze kwestie aan de kaak te stellen verzoeken de parlementsleden de Commissie en de lidstaten om het aannemen van de Vrijwillige richtlijnen voor de markering van vistuig.
Het Parlement vraagt ook om een EU-actieplan voor het aanzienlijk verminderen van het gebruik van plastic en voor het aanpakken van de vervuiling van rivieren, waterlopen en kustlijnen. De EP-leden benadrukken in dit verband dat 80 % van het zwerfvuil op zee afkomstig is van het land. De parlementsleden roepen ook op tot meer onderzoek naar de impact van zeefaval en micro- en nanoplastic op de visserijsector.
Quote
Catherine CHABAUD (Renew, FR), rapporteur: “Zeeafval is een horizontale kwestie die om een holistische aanpak vraagt. De strijd tegen zwerfvuil op zee begint niet in zee maar moet worden benaderd vanuit de volledige levenscyclus van een product. Ieder stuk afval dat in zee belandt is een product dat buiten de cirkel van de circulaire economie is gevallen. Om vervuiling van de zee te bestrijden moeten we verantwoorde bedrijfsmodellen stimuleren en nieuwe sectoren zoals visserij en aquacultuur betrekken bij deze mondiale inspanningen. Er kan geen sprake zijn van duurzame visserij zonder een gezonde oceaan.”
Achtergrond
Slechts 1 % van het plastic in de oceaan wordt drijvend aan de oppervlakte aangetroffen, terwijl het merendeel eindigt op grote diepte. Dagelijks wordt 730 ton afval direct in de Middellandse Zee gedumpt en daar komt jaarlijks nog eens een extra 11.200 ton plastic bij die elders in de omgeving is weggegooid, stelt het rapport op basis van informatie van het Wereld Natuurfonds.
Het stimuleren van recycling in de visserijsector en het substantieel terugdringen van het gebruik van plastic zijn onontbeerlijk om onze zeeën schoon te krijgen.
In een rapport dat donderdag werd aangenomen met 646 stemmen, stellen de parlementsleden dat zwerfvuil op zee, en in het bijzonder micro- en nanoplastic, “een serieuze bedreiging vormen voor aan aantal mariene diersoorten” en voor vissers en consumenten. Ze benadrukken hierbij dat een gemiddelde consument van mediterrane schaal- en schelpdieren jaarlijks ongeveer 11.000 stukjes plastic binnen krijgt. De visserijsector verliest tussen 1 en 5 % van zijn inkomsten door zeevervuiling.
Afval van visserij en aquacultuur is goed voor 27 % van het totale zwerfvuil op zee. Het Parlement dringt daarom aan op de versnelde ontwikkeling van een circulaire economie in deze sector door middel van het uitfaseren van polystyreen verpakkingen, en het verbeteren van het ophalen van zeeafval en recyclingkanalen. Onderzoek naar duurzame materialen en nieuwe ontwerpen voor vistuig is ook noodzakelijk, stellen de parlementsleden.
EU-actieplan voor het aanpakken van vervuiling
Momenteel wordt in de EU slechts 1,5 % van het vistuig gerecycled en sommige onderdelen die worden achtergelaten, verloren of in zee gegooid “blijven nog maanden of zelfs jaren actief”. Deze zogenoemde spooknetten zijn “zonder onderscheid van invloed op de gehele mariene fauna, met inbegrip van visbestanden”, waarschuwt het rapport. Om deze kwestie aan de kaak te stellen verzoeken de parlementsleden de Commissie en de lidstaten om het aannemen van de Vrijwillige richtlijnen voor de markering van vistuig.
Het Parlement vraagt ook om een EU-actieplan voor het aanzienlijk verminderen van het gebruik van plastic en voor het aanpakken van de vervuiling van rivieren, waterlopen en kustlijnen. De EP-leden benadrukken in dit verband dat 80 % van het zwerfvuil op zee afkomstig is van het land. De parlementsleden roepen ook op tot meer onderzoek naar de impact van zeefaval en micro- en nanoplastic op de visserijsector.
Quote
Catherine CHABAUD (Renew, FR), rapporteur: “Zeeafval is een horizontale kwestie die om een holistische aanpak vraagt. De strijd tegen zwerfvuil op zee begint niet in zee maar moet worden benaderd vanuit de volledige levenscyclus van een product. Ieder stuk afval dat in zee belandt is een product dat buiten de cirkel van de circulaire economie is gevallen. Om vervuiling van de zee te bestrijden moeten we verantwoorde bedrijfsmodellen stimuleren en nieuwe sectoren zoals visserij en aquacultuur betrekken bij deze mondiale inspanningen. Er kan geen sprake zijn van duurzame visserij zonder een gezonde oceaan.”
Achtergrond
Slechts 1 % van het plastic in de oceaan wordt drijvend aan de oppervlakte aangetroffen, terwijl het merendeel eindigt op grote diepte. Dagelijks wordt 730 ton afval direct in de Middellandse Zee gedumpt en daar komt jaarlijks nog eens een extra 11.200 ton plastic bij die elders in de omgeving is weggegooid, stelt het rapport op basis van informatie van het Wereld Natuurfonds.
Het stimuleren van recycling in de visserijsector en het substantieel terugdringen van het gebruik van plastic zijn onontbeerlijk om onze zeeën schoon te krijgen.
In een rapport dat donderdag werd aangenomen met 646 stemmen, stellen de parlementsleden dat zwerfvuil op zee, en in het bijzonder micro- en nanoplastic, “een serieuze bedreiging vormen voor aan aantal mariene diersoorten” en voor vissers en consumenten. Ze benadrukken hierbij dat een gemiddelde consument van mediterrane schaal- en schelpdieren jaarlijks ongeveer 11.000 stukjes plastic binnen krijgt. De visserijsector verliest tussen 1 en 5 % van zijn inkomsten door zeevervuiling.
Afval van visserij en aquacultuur is goed voor 27 % van het totale zwerfvuil op zee. Het Parlement dringt daarom aan op de versnelde ontwikkeling van een circulaire economie in deze sector door middel van het uitfaseren van polystyreen verpakkingen, en het verbeteren van het ophalen van zeeafval en recyclingkanalen. Onderzoek naar duurzame materialen en nieuwe ontwerpen voor vistuig is ook noodzakelijk, stellen de parlementsleden.
EU-actieplan voor het aanpakken van vervuiling
Momenteel wordt in de EU slechts 1,5 % van het vistuig gerecycled en sommige onderdelen die worden achtergelaten, verloren of in zee gegooid “blijven nog maanden of zelfs jaren actief”. Deze zogenoemde spooknetten zijn “zonder onderscheid van invloed op de gehele mariene fauna, met inbegrip van visbestanden”, waarschuwt het rapport. Om deze kwestie aan de kaak te stellen verzoeken de parlementsleden de Commissie en de lidstaten om het aannemen van de Vrijwillige richtlijnen voor de markering van vistuig.
Het Parlement vraagt ook om een EU-actieplan voor het aanzienlijk verminderen van het gebruik van plastic en voor het aanpakken van de vervuiling van rivieren, waterlopen en kustlijnen. De EP-leden benadrukken in dit verband dat 80 % van het zwerfvuil op zee afkomstig is van het land. De parlementsleden roepen ook op tot meer onderzoek naar de impact van zeefaval en micro- en nanoplastic op de visserijsector.
Quote
Catherine CHABAUD (Renew, FR), rapporteur: “Zeeafval is een horizontale kwestie die om een holistische aanpak vraagt. De strijd tegen zwerfvuil op zee begint niet in zee maar moet worden benaderd vanuit de volledige levenscyclus van een product. Ieder stuk afval dat in zee belandt is een product dat buiten de cirkel van de circulaire economie is gevallen. Om vervuiling van de zee te bestrijden moeten we verantwoorde bedrijfsmodellen stimuleren en nieuwe sectoren zoals visserij en aquacultuur betrekken bij deze mondiale inspanningen. Er kan geen sprake zijn van duurzame visserij zonder een gezonde oceaan.”
Achtergrond
Slechts 1 % van het plastic in de oceaan wordt drijvend aan de oppervlakte aangetroffen, terwijl het merendeel eindigt op grote diepte. Dagelijks wordt 730 ton afval direct in de Middellandse Zee gedumpt en daar komt jaarlijks nog eens een extra 11.200 ton plastic bij die elders in de omgeving is weggegooid, stelt het rapport op basis van informatie van het Wereld Natuurfonds.
Het stimuleren van recycling in de visserijsector en het substantieel terugdringen van het gebruik van plastic zijn onontbeerlijk om onze zeeën schoon te krijgen.
Het stimuleren van recycling in de visserijsector en het substantieel terugdringen van het gebruik van plastic zijn onontbeerlijk om onze zeeën schoon te krijgen.
Het stimuleren van recycling in de visserijsector en het substantieel terugdringen van het gebruik van plastic zijn onontbeerlijk om onze zeeën schoon te krijgen.
Het stimuleren van recycling in de visserijsector en het substantieel terugdringen van het gebruik van plastic zijn onontbeerlijk om onze zeeën schoon te krijgen.
In een rapport dat donderdag werd aangenomen met 646 stemmen, stellen de parlementsleden dat zwerfvuil op zee, en in het bijzonder micro- en nanoplastic, “een serieuze bedreiging vormen voor aan aantal mariene diersoorten” en voor vissers en consumenten. Ze benadrukken hierbij dat een gemiddelde consument van mediterrane schaal- en schelpdieren jaarlijks ongeveer 11.000 stukjes plastic binnen krijgt. De visserijsector verliest tussen 1 en 5 % van zijn inkomsten door zeevervuiling.
Afval van visserij en aquacultuur is goed voor 27 % van het totale zwerfvuil op zee. Het Parlement dringt daarom aan op de versnelde ontwikkeling van een circulaire economie in deze sector door middel van het uitfaseren van polystyreen verpakkingen, en het verbeteren van het ophalen van zeeafval en recyclingkanalen. Onderzoek naar duurzame materialen en nieuwe ontwerpen voor vistuig is ook noodzakelijk, stellen de parlementsleden.
EU-actieplan voor het aanpakken van vervuiling
Momenteel wordt in de EU slechts 1,5 % van het vistuig gerecycled en sommige onderdelen die worden achtergelaten, verloren of in zee gegooid “blijven nog maanden of zelfs jaren actief”. Deze zogenoemde spooknetten zijn “zonder onderscheid van invloed op de gehele mariene fauna, met inbegrip van visbestanden”, waarschuwt het rapport. Om deze kwestie aan de kaak te stellen verzoeken de parlementsleden de Commissie en de lidstaten om het aannemen van de Vrijwillige richtlijnen voor de markering van vistuig.
Het Parlement vraagt ook om een EU-actieplan voor het aanzienlijk verminderen van het gebruik van plastic en voor het aanpakken van de vervuiling van rivieren, waterlopen en kustlijnen. De EP-leden benadrukken in dit verband dat 80 % van het zwerfvuil op zee afkomstig is van het land. De parlementsleden roepen ook op tot meer onderzoek naar de impact van zeefaval en micro- en nanoplastic op de visserijsector.
Quote
Catherine CHABAUD (Renew, FR), rapporteur: “Zeeafval is een horizontale kwestie die om een holistische aanpak vraagt. De strijd tegen zwerfvuil op zee begint niet in zee maar moet worden benaderd vanuit de volledige levenscyclus van een product. Ieder stuk afval dat in zee belandt is een product dat buiten de cirkel van de circulaire economie is gevallen. Om vervuiling van de zee te bestrijden moeten we verantwoorde bedrijfsmodellen stimuleren en nieuwe sectoren zoals visserij en aquacultuur betrekken bij deze mondiale inspanningen. Er kan geen sprake zijn van duurzame visserij zonder een gezonde oceaan.”
Achtergrond
Slechts 1 % van het plastic in de oceaan wordt drijvend aan de oppervlakte aangetroffen, terwijl het merendeel eindigt op grote diepte. Dagelijks wordt 730 ton afval direct in de Middellandse Zee gedumpt en daar komt jaarlijks nog eens een extra 11.200 ton plastic bij die elders in de omgeving is weggegooid, stelt het rapport op basis van informatie van het Wereld Natuurfonds.
In een rapport dat donderdag werd aangenomen met 646 stemmen, stellen de parlementsleden dat zwerfvuil op zee, en in het bijzonder micro- en nanoplastic, “een serieuze bedreiging vormen voor aan aantal mariene diersoorten” en voor vissers en consumenten. Ze benadrukken hierbij dat een gemiddelde consument van mediterrane schaal- en schelpdieren jaarlijks ongeveer 11.000 stukjes plastic binnen krijgt. De visserijsector verliest tussen 1 en 5 % van zijn inkomsten door zeevervuiling.
Afval van visserij en aquacultuur is goed voor 27 % van het totale zwerfvuil op zee. Het Parlement dringt daarom aan op de versnelde ontwikkeling van een circulaire economie in deze sector door middel van het uitfaseren van polystyreen verpakkingen, en het verbeteren van het ophalen van zeeafval en recyclingkanalen. Onderzoek naar duurzame materialen en nieuwe ontwerpen voor vistuig is ook noodzakelijk, stellen de parlementsleden.
EU-actieplan voor het aanpakken van vervuiling
Momenteel wordt in de EU slechts 1,5 % van het vistuig gerecycled en sommige onderdelen die worden achtergelaten, verloren of in zee gegooid “blijven nog maanden of zelfs jaren actief”. Deze zogenoemde spooknetten zijn “zonder onderscheid van invloed op de gehele mariene fauna, met inbegrip van visbestanden”, waarschuwt het rapport. Om deze kwestie aan de kaak te stellen verzoeken de parlementsleden de Commissie en de lidstaten om het aannemen van de Vrijwillige richtlijnen voor de markering van vistuig.
Het Parlement vraagt ook om een EU-actieplan voor het aanzienlijk verminderen van het gebruik van plastic en voor het aanpakken van de vervuiling van rivieren, waterlopen en kustlijnen. De EP-leden benadrukken in dit verband dat 80 % van het zwerfvuil op zee afkomstig is van het land. De parlementsleden roepen ook op tot meer onderzoek naar de impact van zeefaval en micro- en nanoplastic op de visserijsector.
Quote
Catherine CHABAUD (Renew, FR), rapporteur: “Zeeafval is een horizontale kwestie die om een holistische aanpak vraagt. De strijd tegen zwerfvuil op zee begint niet in zee maar moet worden benaderd vanuit de volledige levenscyclus van een product. Ieder stuk afval dat in zee belandt is een product dat buiten de cirkel van de circulaire economie is gevallen. Om vervuiling van de zee te bestrijden moeten we verantwoorde bedrijfsmodellen stimuleren en nieuwe sectoren zoals visserij en aquacultuur betrekken bij deze mondiale inspanningen. Er kan geen sprake zijn van duurzame visserij zonder een gezonde oceaan.”
Achtergrond
Slechts 1 % van het plastic in de oceaan wordt drijvend aan de oppervlakte aangetroffen, terwijl het merendeel eindigt op grote diepte. Dagelijks wordt 730 ton afval direct in de Middellandse Zee gedumpt en daar komt jaarlijks nog eens een extra 11.200 ton plastic bij die elders in de omgeving is weggegooid, stelt het rapport op basis van informatie van het Wereld Natuurfonds.
In een rapport dat donderdag werd aangenomen met 646 stemmen, stellen de parlementsleden dat zwerfvuil op zee, en in het bijzonder micro- en nanoplastic, “een serieuze bedreiging vormen voor aan aantal mariene diersoorten” en voor vissers en consumenten. Ze benadrukken hierbij dat een gemiddelde consument van mediterrane schaal- en schelpdieren jaarlijks ongeveer 11.000 stukjes plastic binnen krijgt. De visserijsector verliest tussen 1 en 5 % van zijn inkomsten door zeevervuiling.
Afval van visserij en aquacultuur is goed voor 27 % van het totale zwerfvuil op zee. Het Parlement dringt daarom aan op de versnelde ontwikkeling van een circulaire economie in deze sector door middel van het uitfaseren van polystyreen verpakkingen, en het verbeteren van het ophalen van zeeafval en recyclingkanalen. Onderzoek naar duurzame materialen en nieuwe ontwerpen voor vistuig is ook noodzakelijk, stellen de parlementsleden.
EU-actieplan voor het aanpakken van vervuiling
Momenteel wordt in de EU slechts 1,5 % van het vistuig gerecycled en sommige onderdelen die worden achtergelaten, verloren of in zee gegooid “blijven nog maanden of zelfs jaren actief”. Deze zogenoemde spooknetten zijn “zonder onderscheid van invloed op de gehele mariene fauna, met inbegrip van visbestanden”, waarschuwt het rapport. Om deze kwestie aan de kaak te stellen verzoeken de parlementsleden de Commissie en de lidstaten om het aannemen van de Vrijwillige richtlijnen voor de markering van vistuig.
Het Parlement vraagt ook om een EU-actieplan voor het aanzienlijk verminderen van het gebruik van plastic en voor het aanpakken van de vervuiling van rivieren, waterlopen en kustlijnen. De EP-leden benadrukken in dit verband dat 80 % van het zwerfvuil op zee afkomstig is van het land. De parlementsleden roepen ook op tot meer onderzoek naar de impact van zeefaval en micro- en nanoplastic op de visserijsector.
Quote
Catherine CHABAUD (Renew, FR), rapporteur: “Zeeafval is een horizontale kwestie die om een holistische aanpak vraagt. De strijd tegen zwerfvuil op zee begint niet in zee maar moet worden benaderd vanuit de volledige levenscyclus van een product. Ieder stuk afval dat in zee belandt is een product dat buiten de cirkel van de circulaire economie is gevallen. Om vervuiling van de zee te bestrijden moeten we verantwoorde bedrijfsmodellen stimuleren en nieuwe sectoren zoals visserij en aquacultuur betrekken bij deze mondiale inspanningen. Er kan geen sprake zijn van duurzame visserij zonder een gezonde oceaan.”
Achtergrond
Slechts 1 % van het plastic in de oceaan wordt drijvend aan de oppervlakte aangetroffen, terwijl het merendeel eindigt op grote diepte. Dagelijks wordt 730 ton afval direct in de Middellandse Zee gedumpt en daar komt jaarlijks nog eens een extra 11.200 ton plastic bij die elders in de omgeving is weggegooid, stelt het rapport op basis van informatie van het Wereld Natuurfonds.
In een rapport dat donderdag werd aangenomen met 646 stemmen, stellen de parlementsleden dat zwerfvuil op zee, en in het bijzonder micro- en nanoplastic, “een serieuze bedreiging vormen voor aan aantal mariene diersoorten” en voor vissers en consumenten. Ze benadrukken hierbij dat een gemiddelde consument van mediterrane schaal- en schelpdieren jaarlijks ongeveer 11.000 stukjes plastic binnen krijgt. De visserijsector verliest tussen 1 en 5 % van zijn inkomsten door zeevervuiling.
Afval van visserij en aquacultuur is goed voor 27 % van het totale zwerfvuil op zee. Het Parlement dringt daarom aan op de versnelde ontwikkeling van een circulaire economie in deze sector door middel van het uitfaseren van polystyreen verpakkingen, en het verbeteren van het ophalen van zeeafval en recyclingkanalen. Onderzoek naar duurzame materialen en nieuwe ontwerpen voor vistuig is ook noodzakelijk, stellen de parlementsleden.
Momenteel wordt in de EU slechts 1,5 % van het vistuig gerecycled en sommige onderdelen die worden achtergelaten, verloren of in zee gegooid “blijven nog maanden of zelfs jaren actief”. Deze zogenoemde spooknetten zijn “zonder onderscheid van invloed op de gehele mariene fauna, met inbegrip van visbestanden”, waarschuwt het rapport. Om deze kwestie aan de kaak te stellen verzoeken de parlementsleden de Commissie en de lidstaten om het aannemen van de Vrijwillige richtlijnen voor de markering van vistuig.
Het Parlement vraagt ook om een EU-actieplan voor het aanzienlijk verminderen van het gebruik van plastic en voor het aanpakken van de vervuiling van rivieren, waterlopen en kustlijnen. De EP-leden benadrukken in dit verband dat 80 % van het zwerfvuil op zee afkomstig is van het land. De parlementsleden roepen ook op tot meer onderzoek naar de impact van zeefaval en micro- en nanoplastic op de visserijsector.
Quote
Quote
Catherine CHABAUD (Renew, FR), rapporteur: “Zeeafval is een horizontale kwestie die om een holistische aanpak vraagt. De strijd tegen zwerfvuil op zee begint niet in zee maar moet worden benaderd vanuit de volledige levenscyclus van een product. Ieder stuk afval dat in zee belandt is een product dat buiten de cirkel van de circulaire economie is gevallen. Om vervuiling van de zee te bestrijden moeten we verantwoorde bedrijfsmodellen stimuleren en nieuwe sectoren zoals visserij en aquacultuur betrekken bij deze mondiale inspanningen. Er kan geen sprake zijn van duurzame visserij zonder een gezonde oceaan.”
Slechts 1 % van het plastic in de oceaan wordt drijvend aan de oppervlakte aangetroffen, terwijl het merendeel eindigt op grote diepte. Dagelijks wordt 730 ton afval direct in de Middellandse Zee gedumpt en daar komt jaarlijks nog eens een extra 11.200 ton plastic bij die elders in de omgeving is weggegooid, stelt het rapport op basis van informatie van het Wereld Natuurfonds.
Meer documenten
Het Parlement in de sociale media