Hulp voor werkenden rondom de armoedegrens

De gevolgen van geldzorgen kunnen groot zijn. Mensen met een laag inkomen (tot 125 procent van de armoedegrens) vermijden vaker sociale activiteiten, slapen gemiddeld slechter, moeten soms maaltijden overslaan of leven in angst, bijvoorbeeld om uit huis gezet te worden.

Matige tot grote geldzorgen

Uit een peiling van onderzoeksbureau Ipsos I&O - onder 408 alleenstaande werkenden met een laag inkomen tussen 25 en 65 jaar - blijkt dat vier op de tien mensen matige tot grote geldzorgen heeft. Slechts de helft weet waar ze bij geldzorgen hulp kan krijgen.

Mensen met geldproblemen kunnen in sommige gevallen gebruikmaken van bijzondere bijstand, hun gemeentelijke lasten laten kwijtschelden of toeslagen en minimaregelingen aanvragen. Werkenden met een laag inkomen maken relatief minder gebruik van deze regelingen omdat ze denken dat deze niet voor hen bedoeld zijn. Of omdat ze bang zijn geld te moeten terugbetalen. In de Ipsos I&O-peiling gaf 35 procent van de alleenstaande werkenden aan hier bang voor te zijn, met name mensen tussen de 25 en 35 jaar.

Werknemers onder of net boven de armoedegrens werken daarnaast vaak een relatief laag aantal uren. Het gros kan niet voltijd werken, bijvoorbeeld omdat ze een opleiding volgen, zorgen voor familie of vanwege een ziekte.

Staatssecretaris Jurgen Nobel (Participatie en Integratie): "Door meer uren te werken kunnen veel mensen uit armoede komen. Maar dat is niet voor iedereen mogelijk. Werken moet wel lonen en regelingen om werkenden te helpen met geldzorgen moeten eenvoudiger, zonder dat mensen bang hoeven te zijn voor terugvorderingen. Daar werk ik aan samen met gemeenten.”

Grotere schulden voorkomen

Door werkenden met geldzorgen vroegtijdig hulp te bieden, kunnen grotere schulden worden voorkomen. Daarom lanceert het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid de campagne ‘Stap naar hulp’, waarin het werkenden met een laag inkomen stimuleert contact te zoeken met Geldfit. Deze organisatie helpt mensen met geldstress om te checken of er potjes zijn die ze nog niet gebruiken en bespreekt hun zorgen over geld.

Daarnaast ziet het ministerie een grotere rol voor werkgevers bij het voeren van gesprekken over de werksituatie en het doorverwijzen naar hulp. Werkgevers kunnen al snel zien of iemand geldzorgen heeft, bijvoorbeeld doordat beslag op loon wordt gelegd vanwege schulden, of als een medewerker meerdere banen heeft om rond te komen. Ook kan er sprake zijn van ziekteverzuim. Een werkgever kan jaarlijks gemiddeld 13.000 euro kwijt zijn aan kosten als gevolg van een medewerker met geldzorgen.